اقتصاد ربوی، مدیریت غیر مسئولانه، نظارت صفر، زیاده خواهی آقایان و آقا زاده ها و هزاران عامل ریز و درشت دیگر اقتصاد ما را به اینجا رسانده است.
قصه هم قصه این رئیس و آن رئیس نیستپیچیده تر ازین حرفهاست.
یک اقتصاد فلج که ارمغانش فقر و بداخلاقی و بی ایمانی و گسست خانواده ها و. در جامعه شده است.
و بعد هم دعوت به صبر و سکوت. .
مانده ام با کدام رویی تک تک مان میتوانیم جلوی امام زمانمان قد راست کنیم وقتی که داریم فقر و فلاکت خیلی ها را مبینیم و کاری هم نمیتوانیم بکنیم.
حق ترین حرفی که از استاد نهج البلاغه ام شنیدم این بود: دیانت ما عین اقتصاد ماست.
مردم فرانسه برای اعتراض به شکاف شدید طبقاتی در جامعه شان اعتراض میکنند اما مردم ما.
فقیرها صورتشان سرخ تر میشود و اغنیا هم پر وار تر.
شعور مدنی هم نداریم که اعتراض درست و قانونمند و هدفمند کنیم.!
خدایا صاحبمان را برسان.
درباره این سایت